توسط: ....
متاسفانه منم دچار این بیماری هستم؛ خیلی ناراحت و داغونم به خاطر این مشکلی که دارم اعتماد به نفسم فوق العاده پایین هست.
هیچ وقت تو زندگیم نتونستم اونجوری که باید با دیگران ارتباط برقرار کنم.
هیچ وقت نمی تونم به ازدواج فکر کنم چون مطمینم هیچ کسی نمیتونه با کسی مثل من زندگی کنه خلاصه خیلی حال بدی دارم بارها خواستم خودکشی کنم اما خودکشی گناه کبیره هست تا الانم توی دانشگاه ترجیح دادم که تنها باشم و دوستای بسیار کمی دارم و ......
یک نظر (از لیلا جویباری): دوست بسیار عزیز. به جمع دوستان تان در یکی از گروه های تلگرام، کانال تلگرام، لاین و واتس آپ بپیوندید. در این فضا هم شادی ها و هم اندوه ها به اشتراک گذاشته می شود
و اما بیشتر مشکلات شما به نظر می رسد ناشی از بیماری تان نیست ناشی از اعتماد به نفس پایین تان است باید روی این مساله کار کنید
بیمار بودن یک گناه نیست که احساس شرمندگی به شما دست بدهد
شما در دانشگاه تحصیل می کنید یعنی فرد توانمندی هستید.
ازدواج بخشی از زندگی است هزاران زن در دنیا مجرد هستند
نیاز نیست دوستان زیادی داشته باشید چند دوست خوب و صمیمی داشته باشید کافی است
اگر مایل بودید شماره همراه تان را در بخش نظر دهید، به صورت خصوصی قرار دهید.
توسط: پارسا
نیازی نیست دور و ورت پر از ادم باشه
همونایی که دور و ورتن ادم باشن کافیه
گله هارابگذار!
ناله هارابس كن!
روزگارگوش ندارد كه تو هی شِكوه كنی!
زندگی چشم ندارد كه ببیند اخم دلتنگِ تو را...
فرصتی نیست كه صرف گله وناله شود!
تابجنبیم تمام است تمام!!
مهردیدی كه به برهم زدن چشم گذشت....
یاهمین سال جدید!!
بازكم مانده به عید!!
این شتاب عمراست ...
من وتوباورمان نیست كه نیست!!
***زندگی گاه به كام است و بس است؛
زندگی گاه به نام است و كم است؛
زندگی گاه به دام است و غم است؛
چه به كام و
چه به نام و
چه به دام...
زندگی معركه همت ماست...زندگی میگذرد...
زندگی گاه به نان است و كفایت بكند؛
زندگی گاه به جان است و جفایت بكند؛
زندگی گاه به آن است و رهایت بكند؛
چه به نان
و چه به جان
و چه به آن...
زندگی صحنه بی تابی ماست...زندگی میگذرد...
زندگی گاه به راز است و ملامت بدهد؛
زندگی گاه به ساز است و سلامت بدهد؛
زندگی گاه به ناز است و جهانت بدهد؛
چه به راز
و چه به ساز
و چه به ناز...
زندگی لحظه بیداری ماست...زندگی میگذرد...